من، علی سپهری، روانشناس و رواندرمانگر تحلیلی هستم. تمرکز ویژه من بر روانشناسی خویشتن و رویکرد اینترسابجکتیو است. مسیر حرفهای من از دل دغدغهای عمیق برای فهم رنجهای انسانی و جستوجوی اصالت در رابطهدرمانی شکل گرفت. باور دارم که درمان، بستر مواجههای انسانی است؛ جایی که روان میتواند در امنیت و همدلی، خود را بازیابد، شنیده شود و تغییر را تجربه کند.
ورودم به دنیای رواندرمانی را با تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد در دانشگاه خوارزمی شروع کردم و در حال حاضر کاندیدای دکترای مشاوره در دانشگاه تهران هستم. از زمانی که دانشجوی کارشناسی¬ارشد بودم، بهتدریج مسیرم بهسمت روانکاوی و رواندرمانی تحلیلی هدایت شد. در این مسیر دوره جامع رواندرمانی تحلیلی را در انستیتو روانکاوی تهران گذراندم؛ تجربهای که نقطه عطفی در شکلگیری رویکرد من بود. در کنار آن، در دوره دوساله مشاهده نوزاد با همکاری کلینیک تاویستاک، و نیز کارگاههایی در زمینه نظریه روابط ابژه، کلاین و بیون شرکت کردم. این آموزشها به من کمک کردند تا دیدی لایهمندتر به روان انسان و تاریخچه روابط درونیاش پیدا کنم.
بهعنوان رواندرمانگر، با بزرگسالانی کار میکنم که با مسائلی چون اضطراب، افسردگی، بحرانهای هویتی و مشکلات در روابط درونفردی دست و پنجه نرم میکنند. همچنین در حوزه درمان زوج و خانواده با استفاده از رویکرد سیستمی و تحلیلی فعالیت دارم. تجربههای بالینی من تحت سوپرویژن روانکاوان عضو IPA شکل گرفته و فرایند درمان شخصی، بخش جدانشدنی مسیر حرفهای من بوده است.
دو کتاب با عنوان «دیدگاه وینیکات و کوهات درباره روانکاوی بینادرونیّتی و اختلالات پیچیده» و «مقدمهای بر روانشناسی خویشتن بینادرونی» با همکاری دو تن از همکارانم ترجمه کرده¬ام که بخشی از تلاش من برای فهم عمیقتر نظریه و پیوند آن با تجربه بالینی بودهاند. همچنین عضو انجمن بینالمللی روانشناسی خویشتن (IAPSP) هستم و در پروژههای سلامت روان مهاجران ایرانی در اروپا نیز فعالیت دارم.
من دارای پروانه اشتغال از سازمان نظام روانشناسی ایران هستم و هماکنون در کشور اتریش ساکنم و تحصیلاتم را در حوزه رواندرمانی و سلامت روان در دانشگاه اتریش ادامه میدهم. با افتخار، پذیرای مراجعین فارسیزبان از سراسر اروپا و جهان هستم.