اولین گام در خانواده‌درمانی، شناسایی مشکلات و تعارض‌های موجود در خانواده است. درمانگر با استفاده از جلسات گفت‌وگو و تعامل با اعضای خانواده، مسائل مختلف از جمله مشکلات رفتاری، سوءتفاهم‌ها، بحران‌های خانوادگی یا تعارض‌های حل‌نشده را شناسایی می‌کند.

در این مرحله، درمانگر به تحلیل پویایی‌ها و الگوهای رفتاری میان اعضای خانواده می‌پردازد. اعضای خانواده ممکن است به دلایل مختلف، رفتارهای خاصی را نسبت به یکدیگر نشان دهند که به تنش‌ها و مشکلات بیشتر دامن می‌زند. درمانگر کمک می‌کند تا این الگوهای رفتاری شناسایی شده و راه‌های اصلاح آن‌ها پیدا شود.

یکی از مهم‌ترین اهداف خانواده‌درمانی، ارتقاء توان همدلی و بهبود مهارت‌های ارتباطی میان اعضای خانواده است. اعضای خانواده یاد می‌گیرند که به جای قضاوت و انتقاد، با درک بیشتری به یکدیگر گوش دهند و در مواجهه با مشکلات، به یکدیگر کمک کنند.

خانواده‌درمانی همچنین به اعضای خانواده کمک می‌کند تا مشکلات یا بحران‌های خاصی که ممکن است خانواده را تحت فشار قرار داده باشد، مانند طلاق، بیماری‌های جدی یا مهاجرت، را به شیوه‌ای سالم و مؤثر مدیریت کنند. در این فرایند، اعضای خانواده یاد می‌گیرند چگونه از یکدیگر حمایت کنند و با هم به یک راه‌حل مشترک دست یابند.