اولین گام در مشاوره کودک و نوجوان، شناسایی مشکلات روانی و رفتاری است. درمانگر با استفاده از روش‌هایی چون مصاحبه، آزمون‌های روانشناختی و تعامل با والدین، به شناسایی علائم و نشانه‌های مشکلات کودک یا نوجوان می‌پردازد. این مشکلات می‌توانند شامل اضطراب، افسردگی، مشکلات رفتاری، یا چالش‌های تحصیلی و روابط خانوادگی باشند.

در این مرحله، درمانگر از تکنیک‌های مختلف درمانی استفاده می‌کند تا کودک یا نوجوان را در مواجهه با مشکلات خود کمک کند. یکی از روش‌های رایج در این زمینه بازی‌درمانی است که به کودک کمک می‌کند تا از طریق بازی، احساسات و افکار خود را بیان کند. همچنین گفت‌وگو و مشارکت والدین در جلسات درمانی می‌تواند تأثیر زیادی در حل مشکلات کودک یا نوجوان داشته باشد.

در مشاوره کودک و نوجوان، مشارکت والدین نقش بسیار مهمی دارد. والدین می‌توانند با همکاری درمانگر، تکنیک‌ها و استراتژی‌هایی را برای برخورد با مشکلات فرزند خود یاد بگیرند. این مشارکت به والدین این امکان را می‌دهد که در خانه نیز به طور مؤثرتر از رفتارهای مثبت و تغییرات ایجاد شده در فرزند خود حمایت کنند.

یکی از اهداف اصلی مشاوره کودک و نوجوان، پیشگیری از بروز مشکلات روانی در آینده است. از آنجایی که مشکلات روانی در سنین پایین می‌تواند به مشکلات جدی‌تری در دوران بزرگسالی تبدیل شود، این نوع مشاوره به عنوان یک ابزار پیشگیرانه و حمایتی برای ایجاد بنیان روانی سالم در آینده عمل می‌کند.